koude maan

Koude maan door jagende wolken
het ijzige licht belaagt mijn hart,
de kilte van de nacht zo zwart
schimmen die mijn hoofd bevolken.

Schaduwen door mijn gedachten kolken
gegrepen door mijn diepste smart
die met de eeuw’ge dood die alle leven tart
het schimmenspel van mijn bestaan vertolken.

Dan blaast de wind de hemel leeg
ik voel haar kille scherpe vlagen
naakt sta ik in het zilv’ren licht,

de pijn die ik te verduren kreeg
lijkt nu makkelijker te verdragen
de koude maan in mijn gezicht.