De windvinder

Ik drijf op de stilte
spiegel van zwart water
dat mij toont wie ik ben,
de bogen van spanning
mijn ranke lijf
het rad dat mij kracht geeft.

Dan voel ik zachte zuchten
de rimpeling breekt mijn beeld
eindelijk weet ik waarheen ik wil gaan.
Onweerstaanbaar trekt mij
de wind van een vergeten verleden
vol van gedroomde geuren
van stranden nog ongezien.

Het geluid van water, het schuim,
de kracht van de wind
maakt mij snel en neemt mij mee.
Dan voel ik de vreugde van de golven onder mij,
ik proef het zout in de bries.

Ik vergeet de stilte, het moment,
toen ik nog zag wie ik werkelijk ben,
en ga tot aan de horizon
voor altijd op zoek
naar de oorsprong van de wind,
van de kracht die mij drijft...

Windvinder